တရားထိုင္တယ္ဆိုတာ...
တင္ပလႅင္ေခြထိုင္ျပီး မလွဳပ္မယွက္
ျငိမ္ျပီးထိုင္ေနမွ တရားထုိင္တယ္လို႔
လူေတြက ထင္ေနႀကတယ္။
ဒါေပမယ္႔ ရုပ္ႀကီးကသာ မလွဳပ္မယွက္ပဲ
ျငိမ္ေနေပမယ္႔ စိတ္ေတြကေတာ႔
အျပင္ေလာကမွာ ေတြးေနရင္ ႀကံေနရင္
ေျပးလႊားပ်ံ႔လြင္႔ေနရင္
တရားထိုင္တယ္လို႔ မေခၚပါဘူး
အဲဒါ ထိုင္ရင္းငုတ္တုတ္ စဥ္းစားခန္းထုတ္ေနတာပါ။
ေနာက္ျပီး မလွဳပ္မယွက္သာ ထိုင္ေနေပမယ္႔
ေခါင္းႀကီးေတြက ေရွ႔ကို ဇတ္ခနဲ ဇတ္ခနဲ
ထိုးထိုးက်သြားတာ တရားထိုင္ေနတာလား။
မဟုတ္ပါဘူး ထိန မိဒၶလို႔ ေခၚတဲ႔
ငိုက္ျမည္းေနျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ကဲ သတိရွိေသးရဲ႔လား။
သတိ အသိမရွိရင္ တည္ျငိမ္မွဳ သမာဓိ မရေတာ႔ဘူး။
တရားအားထုတ္တယ္ဆုိတာ
ကိုယ္႔ရုပ္ကို ကိုယ္ႀကည္႔တာ
ကိုယ္႔စိတ္ကို ကိုယ္ႀကည္႔တာပါပဲ။
တရားအားထုတ္တယ္ဆိုတာ
ရုပ္အလုပ္မဟုတ္ဘူး စိတ္အလုပ္။
အဲဒီေတာ႔ စိတ္ထဲမွာ သတိရွိရဲ႔လား
ပ်ံ႔လြင္႔ေနသလား ကိုယ္႔စိတ္ကို
ကုိယ္စစ္ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္။
ဒီေန႔ ေလာကႀကီးကို ႀကည္႔လိုက္ရင္
ကမၻာမွာ သန္း၇ေထာင္ေက်ာ္ရွိတဲ႔ အထဲမွာ
ကိုယ္႔စိတ္ ကိုယ္႔ရုပ္ကို ႀကည္႔တဲ႔သူနဲ႔
အျပင္ေလာကႀကီးကို ႀကည္႔တဲ႔သူ
ဘယ္သူက မ်ားပါသလဲ။
တစ္သံသရာလံုး ကိုယ္႔ရုပ္ ကိုယ္႔စိတ္ကို
မႀကည္႔ခဲ႔ မသိခဲ႔လို႔ ဒီေန႔အထိ
အို၊ နာ၊ ေသျခင္းဆိုတဲ႔ သံသရာဝဋ္ႀကီးထဲမွာ
ဆင္းရဲဒုကၡေတြ ခံစားျပီးေတာ႔ ေနေနရတာပါပဲ။
ဒီကေန႔ေတာ႔ျဖင္႔ တစ္ဘဝ တစ္ခႏၶာ
သာသနာနဲ႔ ႀကံဳခိုက္ ဘုရားဆံုးမတဲ႔အတိုင္း
ကိုယ္႔ရုပ္ ကိုယ္႔စိတ္ကို ျပန္ႀကည္႔တဲ႔
ဝိပႆနာတရားေတြ ႀကိဳးစားအားထုတ္ႀကပါစို႔။
ေက်ာက္ပန္းေတာင္း သဲအင္းဂူေက်ာင္းဆရာေတာ္
မဟာကမၼဌာနစရိယ ဦးဓမၼသာမိ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
No comments:
Post a Comment